En son uyuduğum zaman da yalnız başıma sızmıştım. Bu sefer
de erken uyandım gün ışığı yüzünden. Erken uyurum dedim uykusuz kaldığım için. Sigaramı
sardım ve bu sefer de beceremedim düzgün sarmayı. Bir müzik açtım hafif ve
sözleri beni anılarıma savuran. Sözlerini anlamadıklarım da ise melodisi yeterdi
beni geçmişe götürmeye. Sanırım çok takılmıştım geçmişe. Çıkamıyordum anılarımdan
veya çıkmak istemiyorum beni mutlu eden hatıralardan. Neden yeni hatıralar
yaşayamıyordum ki? Göz ucuyla ağzı açık ve dibinde biraz kalmış şarap şişesine
baktım. Kokusu yayılmıştı odama. Düşündüm acaba yalnız içmesem bu kadar zor
olur muydu uyanmam?